Atto primo          Scena terza 

Cuncetta e Ngiulina, popolane 

Ngiulina    -    ( rivolta verso una casa )   Comma  Cuncé,    oi  comma  Cuncé!

Cuncetta    -    ( esce di casa )   Chi  è  ca  mi  volu!      Oh!   Ngiuliné  che  é,    ch'é  statu? 

Ngiulina    -  Cummà  bongiornu!      E'  sundutu  lu  bannu?      E'  arruvatu  lu  paturnesu  a  la  chiazza.      Iamu  a  bburé  che  ha  purtatu  stu  mariungiellu!

Cuncetta    -    ( triste )   Andò  vu  ì  cummà!      Che  ti  vù accattà  vruocculi  ca  la  capu  nun g'è!

Ngiulina    -    ( preoccupata )    Cummà  che  é!     Mamma  mia  che  brutta  facci  ca  tieni!

Cuncetta     -    ( sempre più triste )  Eh  Ngiuliné!      Li  guai  ri  la  pignata  ru  ssapu  la  cucchiara.

Ngiulina    -    Ma  ch'é  statu!      Parla!      Nun  mi  fa  sta  ngoppa  a  ru  spinu!

Cuncetta    -    ( triste )    A  me,   proprii  a  mme  ca  tengu  nu  nomu  onoratu!  

Ngiulina    -    ( al pubblico )   Onoratu...  ( pausa )    Mangu  tandu... ( a Cuncetta )    Nun  fà  accussì  comma  Cuncé!   ( le si avvicina e la fa sedere )  Carmati  e  rimmi  tuttu!     Tu  ru  ssai.      Si  ì  ti  pozzu  aiutà  sò  sembu  pronda!  ( al pubblico ) Ma  quannu  si  movu  a  parlà!  

Cuncetta    -    ( triste )   A  me  Cuncetta Scolavino,  femmuna  ri  casa  e  di  ghiesa  sta  nfamità,    stu  sfreggiu!  ( a Ngiulina )   Nun  ni  pozzu  proprii  cchiù!      T'aggia  rì  tuttu!      M'aggia  luvà  stu  ruospu  ra  copp'a  lu  stommacu!

Ngiulina    -    ( al pubblico )   Era  ora!   ( a Cuncetta )   Caccialu  subbutu  stu  ruospu  cummà!      Roppu  ti  siendi  megli.      I'  nun  vogli  sapé  cu  sapé.      I'vogli  sapé  li  fatti  tua  cu  t'aiutà!      Tu  ru  ssai,   queru  ca  rici  quà,  quà  resta.      I'  sò  na  tomba!