Atto secondo          Scena quarta

 Amato e Concetta

Matucciu    -    ( insonnolito e abbacchiato )   Che  brutta  nuttata!     Nun  aggi  chiusu  uocchi!     A  lu  mumendu  ri  m'addormu,   n'alluccu,   po  na  risatella,    nu  cavuciu  e  certu  poiuna!    Tengu  li  rini  tutt'ammatundati.    Stanottu  Cuncetta  si  sunnava  li  riavuli   ( fa il segno di croce )  sia  l'angiulu  cu  nnui!   Mò  va fatia!    I'  nun  mi  tengu  mbalatu,   l'uocchi  nun  si  aprunu...  ( si  sente  un  urlo  e_.  poi  Cuncetta ) Mò  puru  la  gatta  mò!

Matucciu    -    ( sobbalza )   La  vi  llò  la  vì!     ( Entra  Cuncetta  gridando  come  una  pazza )

Cuncetta    -    ( verso  il  marito )    Nun  bastava  Taniellu,   puru  Miscellamia! 

Matucciu    -    Cuncé  ch'é  statu?

Cuncetta    -    ( c.s. )    Miscella  nun  ng'é  cchiu!     L'ann'accisa!

Matucciu    -    ( calmo )   Ma   noni  nu  l'accisa nisciuni.    La  viri  turnà  Cuncé.  Ghatta  acchiappa  surici.

Cuncetta    -     ( più arrabbiata )    Ma  che  surici  e  surici!     ( guarda verso la finestra )    L'av'accisa  ti  ricu!  Npundu  l'ottu  si  vuneva  a  mangià  ru  lattu.     Mò  pucché  nun  é  bunuta?     Mi  ru  ssai  rì  tu  pucché?    Ià,   pucché  nun   é  bunuta?

Matucciu    -     ( c.s. )     Ha  tunutu  che  fà  Cuncé!     Ma  torna!     Statti  sicura  ca  torna! 

Cuncetta    -     ( c.s. )     E  dalli  ca  torna!     Chi  ru  ssà  andò  l'à  ruprucata!     Quantu  prima  ndossuca  pur'amme!

Matucciu    -     ( fa ampi gesti )     Cuncé  stai  tranquilla.     Nisciuni  ti  volu  malu!    ( fa ancora gesti )

Cuncetta    -     ( nervosa )     Che  mi  zinniei   Matù!      A  te  puru  faci  piaceru  si  mi  succeru  quaccheccosa!

Matucciu    -     ( sempre più calmo )     Ma  che  ddici  Cuncé!      I' t'aggi  spusata!  ( al pubblico )    Rucitilu  puru  vui.     Aggi  tunutu  stommacu!

Cuncetta    -      Comu  rici   tu,   chi  ngià  guaragnatu  so  stata   ì?    l' ( con orgoglio )  sò  la  figlia  ri  Matucciu  lu  vardaru!

Matucciu      -     ( al pubblico )     Comu  s'avessu  rittu  sò  la  figlia  ri   ron  Cicciottu!    ( a Cuncetta )   Cuncé  lassamu  perdu  lu  casatu  e  vurimu  che  amma  fà  ca  la  cera  cunzuma  e  la  purgissionu  nun  camina!