Ai miei cari concittadini residenti in America
To my dear resident fellow citizens in America
Amoru e fantasia
Vui stati llà a l’america luntana:
si parti mo ra ‘sta montagna mia,
vola sperduta questa fantasìa…
na smania la cunzuma com’a cchè:
Va ‘stu punzieru
miu com’a lu vientu
pu vvallatu, muntagnu e cielu e mari ;
st’anuma mia vi cerca, amici cari,
e venu mmiez’a vvui pu vi vurè.
L’America addò sta?… I’mo vacu?
‘Sta terra mai nu l’aggi canusciuta;
chi accompagna quest’anuma sperduta?
Quistu punzieru addò vi pò truvà?
Ma pucchè mo mi manca lu curaggiu?
Pucchè qua mi trattene lu timoru?
Si mmiez’a vvui mo vola quistu coru,
lu viaggiu luongu nu lu pò sbaglià.
‘Stu coru a Nuova Yorca è già arruvatu
ra lu paesu nuostu tantu caru;
pari ‘na torra llà, mmiez’a lu maru
st’immenza Statua ri la Libertà!
Sacci addò stati mo, paisani mii:
vi trovu tutti ‘int’a pochi mumenti;
a lì cantieri e a li stabilimenti
scennu ‘stu coru pù vi salutà.
E vola ‘ncopp’a ‘sta città grandiosa,
e va la fantasia puì miglia e miglia;
sti grattacieli, vi’ che maraviglia!…
Superba e sconfinata è ‘sta città.
Vulannu, guarda e dici ‘stu punzieru:
- Ma chi lu feci tuttu ‘stu sprennoru? –
qua ri l’Italia ‘nci sta lu sudòru,
‘nci sta lu sacrifiziu e abilità.
E mo chi v’aggi vistu, i’ so ‘ffilici:
m’ardi la freva ri la nustargia;
m’attiratroppu quera Patria mia,
a lu paesu nuostu haggia turnà.
Agostino Astrominica